03. De Jeugd Van Tegenwoordig - Parels voor de Zwijnen [Top Notch]

Niks intro, recht op je neus, bemboembemboempets. Nee, zo ging het niet helemaal. Hartje zomer, al mijn energie verzameld in een bezwete beddensprei. Kater. Warm. Kater, warm, kater, warm. Dwangmatige rondjes zappen leveren slechts frustratie op. Vaak op drie clipzenders dezelfde 50 Cent video, spannend is anders. Goede hiphop ook. Flits, flits, stop. Een puberkop met een gouden lok schiet voor het beeld, de beat plakt tegen mijn kater, lichtjes. Lippen bewegen maar spreken niet. Ochtenddelirium?

Ik zet de douche aan en spring eronder. Tehtehtehtehtehteh tehtehtehtehtehteh (jeweettoch). Onbewust. Delirium? Geen dag gaat voorbij zonder tehtehtehtehtehteh, hm hm hm hm huuuh huh (jeweettoch). Er klikt niks, het is gewoon daar. Totdat Parels Voor de Zwijnen dropt. Shit is aan. Neerhalen dat ding, wat zeg ik? Kopen dat ding. Hebben. Woord op de straat is een grap, het is een parodie man, het is niet echt. Ik zeg check jezelf, gek. De Jugend is hiphop, zo hiphop hebben we ze nog nooit gehad in ons landje. Respect, natuurlijk, maar de Brainpowers en Raymzters van deze wereld kunnen alleen maar (stof) happen, happen naar de baas.

Superheldenmateriaal, drie persoonlijkheden zo scherp dat het lijkt alsof Def P. nooit bestaan heeft, Ali B. een wazige schim wordt en Brainpower en Raymzter net zo goed kunnen aftaaien. Extince is de enige concurrentie op tekstueel gebied. Zekers, vanuit de hitlijsten glinstert een chromen laagje sarcasme, maar de grappen zijn hiphop, het sarcasme is hiphop. Wat de Jeugd doet, deed (en doet) de hiphopgeneratie in de V.S. dagelijks: een eigen idioom scheppen. Spelen met taal, spelen met verhalen. 't Gaat te Fur' en 'Nog Lang Niet' vs. Slick Ricks 'La di da di' en Ice-T's '6 In the Mornin''. Kleine dingen, "wie denk je wel niet wat je bent". Geniaal, dat kleine woordje, "wat je bent". Dat doet me dan weer denken aan Snoop of Dre of Ghostface of, of, of die in plaats van "we do", "we does" zeggen. Zal wel aan mij liggen, daar kick ik nu eenmaal op.

Kleine dingen. "Meisje / de spikkels op mijn ijsje", dat is zomer, dat is hiphop. Twee maanden lang vaste prik in mijn ride. Een chagrijnige blik werd een glimlach om half zeven 's morgens. 'Voor Jou', een heuse met soulgitaartjes beladen glijer die nooit gaat vervelen. Zelfs de skits moeten gehoord worden, de gesproken outro van 'Watskeburt' is geniaal. Alledaags geniaal.

"Ach ik kan nog lang lullen", wilde ik zeggen maar dat klopt niet. Je hoort het en het klikt of het klikt niet. Het is gewoon een gevoel, en ja de beats doen er zeker toe. Zonder die meesterlijke ondergrond van de Neger Des Heils leven zelfs de meest geniale teksten niet op. Dat is hiphop. Constante een-tweetjes. Bazen zijn het. Nederpopplaat van de nieuwe eeuw.