we will...proceed...

en we gaan hier weer verder....

I <3 youtube

Hail youtube! Ongetwijfeld de beste cyber-uitvinding sinds soulseek, ik kan zelfs weer genieten van de NBA All Star Dunk Contest, ooit kwam er elke vrijdag een voor iedereen toegankelijk half uurtje NBA op Filmnet, ik was aan de buis gekluisterd. Nu ruim acht jaar niet meer op competitie niveau gespeeld maar als je dit....



....weer ziet. Die gast is dus 1 meter 80, hier krijg ik enorme kriebels van in mijn buik. Zonde dat Canal+ zo duur is maar god bless youtube.

Check hier de hele dunk wedstrijd, kids is flyin'! Heerlijk!

1.21.2

Bas 'jazz motherfucker' Ickenroth en ikzelf presenteren op KindaMuzik: De Ultieme Instrumentale Top50

Een danige klus, maar wel de moeite. Hier valt dan ook niet aan te tornen!

.nu.

Allemaal kopen die plaat. nu.

en theo de pejo is terug, uiteraard

Driedubbele espresso

Jezus Christus op zijn kop aan het kruis zeg. Sortsind. Natuurlijk had ik eerder naar Martijn moeten luisteren en deze gitzwarte klomp verderf meteen moeten opsnorren maar dat kwam er pas gisteren van. Zwarter dan dit krijg je ze niet. De duivel rent hier nog van weg met een keutel van zijn benen druipend. Ik trek dit niet in één luistersessie, echt niet.

Youre my American thighs

guitar's fuckin future

Kwijlend, in Hasselt, alweer ja. In Hasselt ligt een grote portie van mijn lichaamsvocht, maar dat is niet geheel zonder reden. Vorig jaar waren het de Magik Markers, ik had zelden zoiets meegemaakt. Nooit eigenlijk, het dichtst in de buurt kwam een intense sessie van AC/DC's Thunderstruck op het bed van mijn zusje, samen met mijn zusje. Het leek een spel maar ik was oh zo serieus, hetzelfde gold voor de Magik Markers, alleen, zij konden spelen, of speuluh, raggen. Zij werden een met de elektriciteit die van hun instrumenten spatte. Zangeres/gitariste Elisa Ambroglio (links op de foto, aaw) ging/gaat tekeer als de geest van Patti Smith op morfine terwijl ze brute liefde met haar gitaar bedrijft. Drummer Pete Nolan speelde/speelt zo strak als een oerknal-metronoom, hij legt de basis die er eigenlijk niet is, vrij maar voldoende aanwezig om het aards te houden. Bassiste Leah Quimby als de stoïcijnse schone, vol vuur onder die kalme buitenkant.

Sindsdien ben ik op zoek naar de evenaring van die belevenis, totnutoe zonder veel geluk. Hun albums en de vele bootlegs en live opnames gaan allemaal schuil achter een waas van amateuristische opnames. I Trust My Guitar Etc... leek daar verandering in te brengen maar bood als geheel te weinig houvast. Nu is er A Panegyric to the Things I Do Not Understand en hier was ik al die tijd naar op zoek. Dit is de eerste keer dat ik de energie voel die ik toen in Hasselt voelde. Die tomeloze drang naar een vrijgevochten rock 'n' roll spirit is hier volop aanwezig. De gitaar als geleider voor een botsing tussen creativiteit, eigenzinnigheid en de vurige basis van pure rock 'n' roll verkracht, zoals het hoort. Zoals Harry Pussy dat deed, zoals Wolf Eyes dat doet. Zoals Sonic Youth ons met Confusion Is Sex ooit beloofde. Ik zou er nog meer over kwijt kunnen maar dat bewaar ik voor mijn KindaMuzik recensie. Ik waarschuw jullie wel als die online staat, je kunt hem ook gewoon net als ik meteen bestellen bij Volcanic Tongue of het label waar hij op uitgebracht is, Gulcher.

gewoon ff lekker, man

Even tussendoor, gewoon omdat het zo lekker is, wat heuglijk nieuwsch!

Tony Conrad op )toon) 7

Dit is mega, hiervoor rijd ik van Venlo naar Haarlem, waarschijnlijk.

Twilight bezig met opnames van/ideeën uitwisselen over nieuwe album

Nieuw Xasthur album, Subliminal Genocide, in de maak

Nieuw Leviathan album in de maak + nieuw Lurker of Chalice album in het vooruitzicht

...en Paavoharju op Motel Mozaïque natuurlijk, schitterende line up

Nu ik jullie toch spreek, allemaal aan de Julie Mittens! Ons eigen Fushitsusha-lite, binnenkort spreek ik ze voor Gonzo, check die shit